De
Godin, de Hoer en de Seksslavin
In elk mens - man of vrouw - leeft een deel van het Aardewezen voort.
Oude mythologieën spreken in dit verband steevast van de Aardegodin,
al heeft het Aardewezen zowel mannelijke als vrouwelijke
eigenschappen en worden zowel de mannelijke als de vrouwelijke
seksualiteit door ‘haar’ beheerst. Uit respect voor de traditie,
benaderen we dit onderwerp van de vrouwelijke kant, maar in feite
gaat het in dit hoofdstukje over mensen van beide geslachten.
Een vrouw die seksuele lustgevoelens in zichzelf toelaat is geen hoer
maar een Godin. Tijdelijk dan toch. Seksualiteit gaat gepaard met
emotionele en lichamelijke aantrekking tussen twee mensen, - meestal
van verschillend geslacht - en met wellust. Een wellustig verlangen
om met een ander te vrijen is een emotionele sensatie met een
lichamelijke basis, in gang gezet door de geslachtshormonen. Wie
zich hieraan overgeeft, geeft zich over aan zijn lichaam. Het
menselijk lichaam is een deel van het Aardewezen. Volledig opgaan in
je lichamelijke verlangens is tijdelijk één worden met het
Aardewezen, in bewustzijn, zijn en doen. Vandaar dat een seksueel
opgewonden vrouw zichzelf gerust een Godin mag noemen.
Een hoer of prostituee is per definitie niet wellustig. De hoer
acteert, faket, doet alsof. En dit alles geschiedt in een spel van
manipulatie waarin de illusie van seksuele opwinding als machtsmiddel
wordt ingezet. Het doel hiervan is materieel voordeel behalen, soms
rechtstreeks, soms via de tussenstap van het bereiken van een hogere
positie op de maatschappelijke ladder. Met de seksualiteit van de
Aardegodin heeft dit weinig tot niets te maken. Uit eigenbelang zet
de prostituee haar eigenwaarde en zelfrespect tijdelijk opzij. Dit
offer wordt gecompenseerd door materiële winst en is daardoor de
moeite waard volgens de normen van het overlevingsinstinct.
Vanuit onze wezenlijke waarden bekeken, is dit echter een dubieuze
redenering. Prostitutie in de ruimere zin van het woord, beperkt
zich niet tot exploitatie van de seksualiteit, maar kan allerlei
vormen aannemen. Al wat men louter voor het materieel voordeel doet
en waarvoor men zijn eigenwaarde en zelfrespect opzij moet schuiven,
is een vorm van prostitutie. Niet elk materieel voordeel of elke
verbeterde overlevingskans gaat hand in hand met zelfontwikkeling.
Soms kan men er het individuatieproces een duwtje in de rug mee
geven, andere keren komt men erdoor in situaties terecht die de
innerlijke groei remmen of blokkeren.
Prostituee wordt men niet zomaar. Niemand zet zichzelf op dat pad.
De eerste stap, zo blijkt uit reïncarnatie- en regressietherapie,
bestaat vrijwel altijd uit slavernij. In pakweg negen op de tien
gevallen gaat het om levens als vrouw, maar zoals reeds eerder
vermeld is niets wat in dit hoofdstukje aan bod komt een puur
vrouwelijke aangelegenheid.
Het verschil tussen een hoer en een seksslavin bestaat uit de
beleving van wat men ondergaat en uit de mate waarin men zelf enige
autoriteit uitoefent op hoe en wanneer men haar lichaam laat
gebruiken, al dan niet tegen betaling. Qua beleving valt vooral de
schaamte op bij de seksslavin, naast de hulpeloosheid en de
machteloze kwetsbaarheid. Enige autoriteit over wat men waar en
wanneer toelaat, is voor de seksslavin simpelweg onbestaande. Soms
krijgt ze een aalmoes toegeworpen in ruil voor wat ze heeft moeten
ondergaan, soms meer dan een aalmoes, maar haar betaling kan evengoed
uit nog meer vernederingen bestaan. Het enige materiële voordeel
dat haar ten deel valt, is dat ze blijft leven zolang ze bruikbaar is
voor de doelstellingen van diegenen die haar in haar macht hebben.
In de praktijk zijn de meeste zogenaamde prostituees gewoonweg
seksslavinnen.
De prostituee heeft de gevoelens van hulpeloosheid ingeruild voor een
cocon van hardheid en het min of meer bevredigende gevoel van
tijdelijke macht. Ze blijft kwetsbaar – elke hoer heeft nog altijd
een getraumatiseerde seksslavin in zich als
schaduwdeelpersoonlijkheid – maar ze heeft ten minste weer enige
autoriteit over wie en wat ze aan haar lichaam toelaat. Ze is niet
langer alleen maar slachtoffer. In haar wereld geldt het spel van
vraag en aanbod.
Hoe komt die transformatie tot stand? Iemand die als seksslavin
wordt uitgebuit, ontwikkelt in haar onbewuste een naar macht
strevende deelpersoonlijkheid. De positieve intentie van deze schaduw
is om niet langer slachtoffer te zijn en opnieuw autoriteit over haar
eigen leven te verwerven. Deze wordt, in de loop van meestal
meerdere opeenvolgende levens, sterk genoeg om het bewustzijn op een
gegeven moment over te nemen. De slavin bevrijdt zich uit haar
ketenen en oefent nu dezelfde activiteiten verder uit vanuit haar
eigen keuzevrijheid en op haar eigen voorwaarden, met als doel er
voor zichzelf voordeel uit te halen.
Maar innerlijk lost het slachtofferschap zich pas definitief op als
er consequent gekozen wordt voor het behoud van zelfrespect en
eigenwaarde. De prostituee maakt deze intentie nooit waar. Bij elke
seksueel getinte handelsdaad moet haar wezenlijk zelfrespect plaats
maken voor relatieve gevoelloosheid. En telkens ze zich laat
gebruiken, kreunt haar innerlijk slachtoffer.
Het is pas als men uit de prostitutie stapt, dat men terug als een
integer geheel kan leren functioneren, als een niet-gespleten
persoonlijkheid die innerlijke autoriteit voelt omdat ze haar
zelfrespect nooit meer loslaat, ook niet meer om materiële voordelen
te verwerven. Een hoer die haar innerlijke seksslavin wil helen, kan
dit alleen maar door de prostitutie vaarwel te zeggen.
Gedurende de incarnaties die volgen op een leven als prostituee met
zeggenschap over het eigen wel en wee, blijven velen nog lange tijd
gevangen in de reflex om de eigenwaarde opzij te schuiven als er geld
mee verdiend kan worden. Het gaat niet meer om seks, maar er doen
zich in een mensenleven systematisch situaties voor die op eenzelfde
leest geschoeid zijn en waar men zich uit gewoonte aan over geeft of
uit angst om te kort te komen. Een voorbeeld ter verduidelijking:
Een vrouw met een dergelijke voorgeschiedenis, trok vaak situaties
aan waarbij ze seksueel getinte vernederingen over zich heen kreeg.
Deze triggerden de trauma’s uit vroegere incarnaties als
seksslavin. Daarnaast kreeg ze zeer vaak de kans om geld te
verdienen, maar telkens op een manier die niet bij haar wezenlijke
waarden pasten. Zo werkte ze bv als model in de reclamewereld, als
makelaar in de immobiliënwereld en als vertegenwoordiger van
producten waar ze helemaal niet kon achter staan. Ze had echter het
idee dat ze geen andere keuze had. Ze was ervan overtuigd dat geld
verdienen alleen maar kon samengaan met het opzijzetten van haar
wezenlijke waarden en haar zelfrespect. Deze reflex had ze
overgehouden aan enkele vorige levens als prostituee.
De innerlijke slavin is in dit voorbeeld weliswaar geen seksslavin
meer, de prostituee niet langer een hoer, maar de vrijheid om zelf
keuzes te maken, al dan niet in functie van het individuatieproces,
wordt nog al te vaak gebruikt om ten koste van de wezenlijke beleving
te opteren voor materieel voordeel. In vrijheid blijft men in de
gewoonte gevangen om eigenwaarde in te ruilen voor geld.
De seksslavin en de prostituee komen bij veel mensen voor als
innerlijke deelpersoonlijkheid, maar ze treden logischerwijs vooral
bij vrouwen op de voorgrond. De meeste vorige-levenservaringen en
-trauma’s op dat vlak doen zich immers voor tijdens incarnaties als
vrouw.
In de concrete wereld van de prostitutie vinden we meer seksslavinnen
terug dan hoeren. Deze laatste zijn de zeldzame mensen die uit vrije
wil in dit beroep stappen en die wellicht bezig zijn aan een
inhaalbeweging: ze waren tijdens een vorige incarnatie seksslavin en
klimmen nu langzaam uit het dal van het slachtofferschap. Ze worden
niet langer geëxploiteerd, maar nemen nu het heft in eigen handen.
Het strekt hen tot materieel voordeel, hun eigenwaarde is aan het
terugkeren, maar ze worden nog vaak genoeg met respectloosheid
geconfronteerd om vroeg of laat de volgende stap te zetten en uit dit
beroep te stappen.
Goden en Godinnen zijn er gelukkig ook nog: mensen wiens seksualiteit
niet is vervuild met slachtofferschap en machtsspelletjes en die op
een instinctieve wijze dit geschenk van Moeder Aarde kunnen ontvangen
en beleven.
****
Deze tekst is een hoofdstuk uit het nog te verschijnen derde deel van Karmische Psychologie, Deel 3: Relaties, Seksualiteit, Opvoeding
