Elk Wezenlijk, gewetensvol mens ervaart vroeg of laat een innerlijk conflict tussen enerzijds de emotionele noden en instinctieve reflexen die met het lichaam samen hangen en zijn intuïtieve, Wezenlijke morele waarden. Het aardse en het Wezenlijke in onszelf zijn immers lang niet altijd in harmonie met elkaar. Wat we uit zelfbehoud vanuit onze instinctieve reflexen voelen en doen, is vaak zelfs totaal tegenstrijdig met hoe we ons zouden willen voelen en gedragen vanuit onze Wezenlijke moraal.
Ons lichaam is een deel van de aarde en dus in eerste instantie onderhevig aan de wetmatigheden van de aarde. Deze staan ten dienste van overleven en van de kans om ons voort te planten. Ons Wezenlijke zelf is daarentegen niet louter aan de aarde gebonden maar blijft bestaan en verder evolueren doorheen onze opeenvolgende levens op aarde die afgewisseld worden met tussenlevens in een niet-materiële belevingssfeer, los van een fysiek lichaam. Tijdens die tussenfasen kunnen we een onvoorwaardelijke verbondenheid ervaren met alles wat bestaat en met elk ander levend en bewust wezen. Het bewustzijn van ons Wezen is bijgevolg ingebed in het besef van verwevenheid tussen alle bewustzijns van alle andere wezens, of die nu als mens op aarde incarneren of niet. Ook tijdens transcendente bewustzijnservaringen, bijna-doodervaringen en gerichte meditaties kan dit indringende besef ons overspoelen.
Daarentegen is het ik-bewustzijn, dat samenhangt met ons lichaam veel individualistischer van aard en sterk onderhevig aan wat onze instincten en onze lichamelijke behoeften van ons eisen. Deze kunnen er ons op een dwingende manier toe aanzetten de onvoorwaardelijke verbondenheid en de intense verwevenheid te negeren en acties te ondernemen die pijnlijk zijn voor anderen, zonder dat we daar zelf onder lijden. Hoe meer het Wezenlijke bewustzijn zich echter met het ik-bewustzijn vermengt, hoe empathischer we reageren op niet alleen andere mensen maar ook op andere levende wezens. Het opvolgen van onze overlevingsreflexen wordt daardoor niet langer vanzelfsprekend, want wat we een ander aandoen beleven we nu mee alsof we het zelf ook ondergaan.
In 'Onze Erfenis van Moeder Aarde' wordt deze morele tweespalt in detail bestudeerd en besproken en gaan we op zoek naar oplossingen waarmee we die beide tegenpolen in onszelf kunnen verzoenen met elkaar.
**********************************************************************************
De volledige titel van het boek luidt:
Karmische Psychologie 4: Aarde en Schaduw, Boek I: Onze Erfenis van Moeder Aarde
(ISBN 9789077101193). Dit boek kan bij elke (internet)boekhandel besteld worden.
Een overzicht van mijn reeds gepubliceerde boeken vind je op WWW.Henkcoudenys.be
