Inhoudstafel Karmische Psychologie 4 ( Aarde en Schaduw), boek III: Psychopathie en Narcisme
+ het laatste hoofdstuk uit dit boek lees je na de inhoudstafel.
I Manipulatieve Persoonlijkheden
De egoïstische reflex en de altruïstische reflex
Psychopathie in een notendop
Narcisme en het verschil met psychopathie
Hoe narcisme ontstaat vanuit hechtingsstoornissen
Andere wegen naar narcisme
Narcisme vermijden bij opgroeiende kinderen
Borderline, het logische antwoord op psychopathie
Zijn narcisme en psychopathie erfelijk?
Waarom zijn er meer mannelijke narcisten dan vrouwelijke?
De verleiding van het narcisme
Op het kruispunt tussen borderline, narcisme en psychopathie
De verschillen tussen autisme en psychopathie
De manipulatieve autist
De autistische psychopaat
Manipulatieve dubbelpersoonlijkheden
De psychopate schaduw van alcoholici
II Als het individuatieproces stilvalt
Het Individuatieproces
Randpsychopaten, restpsychopaten en halfpsychopaten.
De innerlijke moraal van de psychopaat en zijn gebrek aan Wezenscontact
De Schaduw die van het Wezen komt
Psychopathie en Vorige Levens
Op weg naar psychopathie?
Psychose en tijdelijke psychopathie
Alcoholpsychose en dronkenschappsychopathie
De psychopathie van de verslaafde
Hoe verlichting psychopathie in de hand kan werken
De verlokking van de Schaduw
Karmische collocatie
Integratie van de Schaduw?
De integratie van een psychopate schaduwdeelpersoonlijkheid
De ontwikkeling van narcisme vermijden bij opgroeiende kinderen
III Hoe functioneren psychopaten en narcisten ?
Gelijkenissen, verschillen en overlappingen
Psychopathie door de bril van de aura-chakrapsychologie
Een psycho-energetische kijk op narcisme
Verslaafd aan aandacht
Psychopathie, narcisme en therapie
Narcistische therapeuten
Narcistische sekteleiders
Effectgerichte communicatie
Manipulatief verleiden en bevestiging afdwingen
Conflictminnend
Subtiel en minder subtiel vernederen
‘Charisma’ of fake?
Psychopathie, sympathie en empathie
Het verschil tussen emotionele sensaties met een fysieke oorsprongen diepere gevoelens
Geweten, angst en schaamte
Vertrouwen, zelfvertrouwen en geweten
De tranen van de narcist
Misbruik maken van sociale correctiemechanismen
Intelligent (zelf)bedrog
Non-verbale agressie
Meesters van de perceptie
De weinig plastische hersenen van psychopaten
Psychopaten en hun kwaliteiten
Visualiseren zonder te ontvangen
Voorspelbaar in zijn onvoorspelbaarheid
Manipulatief gedrag
De fatsoenlijke psychopaat
Wroeging, spijt en gespletenheid
Toneelspelers of gespleten persoonlijkheden?
Psychopaten en seks
Onverschrokken angsthazen met grootheidswaan
Psychopathie en intuïtieve moraal
Parasieten
De psychopaat met dyspraxie
Wanneer heb je nu met een narcist te maken?
IV Destructieve relaties
Een toxische relatie herkennen
Opgroeien met manipulatieve ouders
Blijvende verwarring
Om gek van te worden
‘Ik wil meer evenwicht!’
Een kind delen met een narcist of een psychopaat
Eenzaamheid
De interactie tussen hoogsensitieve personen en mensen met een manipulatieve persoonlijkheid
Zelfoverschatting, de kwetsbare plek van psychopaten en narcisten
Het verschil tussen weggaan en loskomen
Scheiden van een narcist of een psychopaat
Loskomen van een toxische partner door te groeien in eigenwaarde
In dialoog gaan met een narcist
Relatietherapie?
Ingangen (en hoe deze af te sluiten)
Stoppen met erkenning eisen
Afstandelijk mededogen, geen medelijden
Langdurige naweeën
Karmische achtergronden van destructieve relaties
V Psychopatie en narcisme in de samenleving
Mensen, mensapen en psychopathie
Even teruggaan in de tijd
Psychopathie en de evolutie van de mens
Tussen angst en hebzucht
De nefaste invloed van overvloed
Psychopathie en natuurlijke selectie
Hoe hechtingsstoornissen en narcisme epidemische vormen kunnen aannemen
Een variatie op het Stockholmsyndroom
Slavernij, rassendiscriminatie en Wezenloosheid
Psychopathie, bevolkingsdruk en patriarchaat
Narcistische en psychopate organisaties
Illuminati?
Van narcisme-tolerantie tot verering van narcisme
Het kan ook anders
Appendix: Zwarte Magie doorprikt
Het kan ook anders…
…maar voor het zover is, is er nog flink wat werk aan de winkel.
Narcisme is niet de normale menselijke manier van functioneren, maar een afwijking ten gevolge van een traumatiserende samenlevingsvorm. Het is een symptoom van een getraumatiseerde samenleving. Door het shifting baseline syndroom zijn we er echter in gaan geloven dat narcisme niet alleen de norm is maar een na te streven zijnstoestand die tot succes leidt. Dit heeft geleid tot vergoelijking en verering van narcisme en machiavellisme. Hoe meer we om ons heen kijken en zien hoe we ons werkelijk gedragen, hoe erger het opvalt dat de basisprincipes van het narcisme werkelijk overal hun invloed laten gelden.
Hieraan kunnen we een einde maken. Dit begint met het besef dat verandering wel degelijk mogelijk is en dat we collectief gelukkiger zouden zijn door terug te keren naar een samenleving waarin onze natuurlijke waarden, die gebaseerd zijn op empathie en een werkzaam geweten, de ethische standaard vormen.
Wie van thuis uit een veilige hechting heeft meegekregen, voelt zich tevens veilig gehecht in het ecosysteem van het leven. Dit leidt tot het vermogen om erop te vertrouwen dat het leven je altijd voldoende te bieden zal hebben, zowel qua voedsel, materiële noden als ontwikkelingskansen. Meer hebben dan een anders, jaloers opkijken naar mensen die het beter hebben en verlangen naar macht, vormen bijgevolg geen voortdurende verleiding. Angst voor te kort neemt geen irrationele proporties meer aan. Integendeel: het besef dat een evenredige verdeling van welstand en kansen het beste is voor iedereen, wordt dan vanzelfsprekend. Het besef dat meer hebben dan wat je nodig hebt altijd ten koste gaat van anderen die minder hebben, moet voldoende zijn om niet langer behoefte te hebben aan narcistisch groeikapitalisme.
We kunnen en moeten onze samenleving zodanig herinrichten dat er niet enkel op papier evenwaardigheid is tussen mannen en vrouwen, maar dat dit ook in de praktijk mogelijk wordt. Het moet tevens een kernwaarde worden dat de keuze om al dan niet kinderen te hebben in de eerste plaats afgewogen wordt aan de noden die kinderen hebben en niet aan die van de volwassenen met een kinderwens. Een van de basisnoden van elk kind is emotionele veiligheid. Tijdens het opgroeien van een kind moet die ten allen tijde gegarandeerd kunnen worden. Wie al op voorhand kan inschatten dat zijn levensstijl daar niet de gelegenheid toe biedt, moet niet aan kinderen beginnen. Ouders hun leven zodanig willen organiseren dat ze hun kinderen wel al het materieel en emotioneel noodzakelijke kunnen bieden, moeten hiertoe de kans krijgen. Dit kan betekenen dat kinderloze volwassenen of mensen met volwassen kinderen meer maatschappelijke taken moeten vervullen en meer maatschappelijke verantwoordelijkheid moeten nemen dan zij die hun tijd en energie nodig hebben om hun kinderen op te voeden tot integere, niet-getraumatiseerde volwassenen.
In onze cultuur moet kritiek op uitingen van narcisme een normale zaak worden en niet langer een uitzondering. Narcisten mogen niet langer op een voetstuk geplaatst worden en als rolmodel naar voor geschoven worden. Psychopaten moeten nauwlettend in het oog gehouden worden opdat ze zich als mensen met fatsoenlijke normen en waarden gedragen. Maar vooral moeten er methodes bedacht en in de praktijk gebracht worden om mensen met een narcistische of een psychopate persoonlijkheidsstructuur uit machtsposities te weren. Zodoende kunnen dit terug ‘maatschappelijke functies met een grote verantwoordelijkheid’ worden in plaats van machtsposities.
Kortom, om terug plaats te maken voor menslievende normen en waarden in onze samenleving is er een totale cultuuromslag nodig. Deze zal er echter niet komen onder impuls van bestaande organisaties met een patriarchale structuur, waar alle hedendaagse grote religies voorbeelden van zijn. De omslag kan er enkel maar komen van onderuit, onder impuls van alle individuen die vanuit hun persoonlijke spirituele ingesteldheid contact hebben met de intuïtieve moraal van de Wezenlijke mens.
De basisprincipes voor een narcismevrije samenleving zijn: oprechtheid, zorgzaamheid, integriteit, respect en redelijkheid. Als we ons volgens deze normen gedragen, zowel naar onszelf als naar anderen en tevens ten opzichte van onze levende omgeving met inbegrip van alle andere levensvormen, scheppen we een samenleving die zowel fysiek als emotioneel veilig is.
Oprechtheid betekent dat je te allen tijde bereid bent eerlijk te zijn, op zoek te gaan naar de waarheid en naar de gevonden waarheden te leven. Dit betekent tevens dat we onze fouten kunnen toegeven en bereid zijn er iets aan te doen, waarbij het zowel om verkeerde opvattingen kan gaan als om acties met pijnlijke gevolgen. Oprechtheid is immers niet hetzelfde als perfectie. Elk individu is voortdurend aan het bijleren en aan het groeien, net zoals de mensengemeenschap in zijn geheel. Oprechtheid levert hier een geschikte voedingsbodem voor.
Integriteit houdt in dat we ernaar streven onze woorden en daden in overeenstemming te brengen met elkaar. Bijgevolg is er geen plaats voor effectgerichte communicatie en leugens, ook niet voor zelfbedrog.
Respect begint met zelfrespect en breidt zich vandaar automatisch uit naar respect voor zowel de andere mensen als voor de levende omgeving. Verschillen mogen er zijn. Anders zijn is niet beter of slechter. Maar respect moet vanuit zelfrespect vertrekken, anders zijn we niet in staat om een halt toe te roepen aan mensen die zelf geen respect hebben voor een ander. Alhoewel respect een belangrijk basisprincipe is, is het niet onbeperkt toepasbaar. Wie niet zorgzaam is voor zichzelf, voor een ander en voor zijn omgeving, verdient geen respect. Respect en zorgzaamheid dienen hand in hand te gaan, anders hebben we geen gezonde basis van waaruit we elkaar kunnen beoordelen. Respect is een vorm van passieve betrokkenheid.
Zorgzaamheid moeten we niet enkel tegenover anderen in de praktijk brengen, maar in even sterke mate tegenover onszelf. Ook zorgzaamheid ten opzichte van de levende omgeving waarvan we deel uitmaken en waarvan we afhankelijk zijn, zou vanzelfsprekend moeten zijn. Zorgzaamheid leidt tot actieve betrokkenheid.
Redelijkheid is een basisprincipe waaraan onze geschreven en ongeschreven wetten en regels moeten voldoen. Redelijkheid in oordelen en veroordelen zorgt voor gezonde correctiemechanismen waar iedereen zich moet kunnen vinden.
Dit staat in schril contrast met de basisprincipes van het narcistisch groeikapitalisme, dat als kernwaarden winstbejag, economische groei en succes heeft. Hierin is weinig tot geen ruimte voor redelijkheid, zorgzaamheid en respect. Integriteit en oprechtheid staan het in de praktijk brengen van deze principes zelfs ronduit in de weg.
Het is tevens nodig om de historische verdraaiing van het inzicht dat Charles Darwin in zijn evolutietheorie formuleerde recht te zetten: toen hij het had over the survival of the best fitting bedoelde hij dat de best aangepaste individuen en soorten de meeste kans hadden om te overleven. Hij had het niet over the survival of the fittest, wat algemeen geïnterpreteerd wordt als dat de meest fitte, sterke en gezonde individuen en soorten de meeste overlevingskans hebben. Een invloedrijke tijdgenoot van hem verdraaide zijn woorden en het daardoor uitgedrukte inzicht, wat tot koren op de molen van het institutioneel fascisme heeft geleid.
Een samenleving waarin men oprechtheid, integriteit en respect hoog in het vaandel draagt en zorgzaam met elkaar omgaat, heeft meer kans om de tand des tijds te doorstaan en zich aan veranderingen aan te passen dan een samenleving waarin men bij elke gelegenheid strijd met elkaar voert om elkaar te overtroeven.
En verder moet de tijd zijn werk kunnen doen. Het is nu eenmaal onmogelijk om een grondige cultuuromslag te bewerkstelligen binnen het tijdsbestek van één mensengeneratie. Hetzelfde geldt voor de gevolgen van onveilige hechting. Voor het genezen hiervan zijn minstens drie generaties nodig. Dit soort trauma’s worden immers grotendeels van generatie op generatie overgedragen. Het vergt een zeer bewuste ingesteldheid om dit patroon van culturele overdracht te doorbreken, maar daar zijn we wel toe in staat indien we dat willen. Bij de eerste generatie die er bewust werk van maakt, zullen er al minder onveilige opvoedingspatronen doorgegeven worden, bij de tweede nog minder en de derde generatie moet in staat zijn haar kinderen volledig traumavrij op te voeden.
Hetzelfde geldt voor het uitbannen van narcistische gedragspatronen: ook deze cultuuromslag heeft tijd nodig om volledig geïntegreerd te geraken. Maar dit alles is aan één grote voorwaarde verbonden: een veilige wereld. Hier en daar bestaat deze, maar lang niet overal. We moeten dus gewoonweg beginnen daar waar het mogelijk is – hier, nu, vandaag nog – en de positieve aanpak laten uitdijen als een glinsterende olievlek. Het is niet enkel narcisme dat zich op die manier verspreiden kan, ook de tegenreactie.
***
Laat ons het recht behouden om te blijven dromen van een betere wereld,
zo’n wereld waarin geen plaats is voor egoïsme en machtsmisbruik
en waar leiding geven
synoniem is voor verantwoordelijkheid nemen en zorgzaamheid ten toon spreiden.
***
************************************************************************************
Dit is een voorpublicatie uit mijn volgende boek in de reeks Karmische Psychologie,
Karmische Psychologie Deel 4: Aarde en Schaduw, Boek III: Psychopathie en Narcisme.
Deze tekst maakt deel uit van hoofdstuk V: Psychopathie en Narcisme in de Samenleving
Dit boek verschijnt in het najaar van 2025. Wens je het boek reeds in voorverkoop te bestellen: stuur een mailtje naar info@henkcoudenys.be
Wie een boek van me koopt, helpt me in leven houden. Schrijven neemt veel tijd in beslag en brengt weinig op. Dat is niet erg, maar elk verkocht boek is toch meer dan welkom
Een overzicht van mijn gepubliceerde boeken vind je op www.henkcoudenys.be
