Biophilia (Aanvulling 4 bij 'Onze Erfenis van Moeder Aarde')

 

Biophilia (Aanvulling 4 bij ‘Onze Erfenis van Moeder Aarde’

Het begrip ‘biophilia’ slaat op de natuurlijke behoefte van mensen om te connecteren met andere levende wezens en deze te beschouwen als bewuste, voelende en denkende individuen, net als onszelf. Dit is een instinctief gegeven dat spontaan bij zowat alle kleine kinderen tot uitdrukking komt. Het vertaalt zich in een emotionele aantrekking tot bomen, bloemen, vogels en andere dieren, waarbij kinderen hele dialogen met hen kunnen aangaan. Dit patroon is vooral actief tijdens de kleutertijd en de lagere schoolfase.

Deze intuïtieve opvatting, waarbij andere levende wezens op gelijke hoogte geplaatst worden met mensen, wordt in onze hedendaagse cultuur systematisch afgeleerd en vervangen door de visie dat de mens het meest ontwikkeld is van alle aardse levensvormen. Wat daaraan gekoppeld wordt is het idee dat mensen een ‘goddelijk recht’ hebben om te heersen over alle andere soorten en als enigen een ik-bewustzijn hebben, over intelligentie beschikken, emoties hebben en diepere (religieuze of spirituele) gevoelens kunnen ontwikkelen.

Loskomen van de oorspronkelijke intuïtieve opvatting wordt impliciet beschouwd als een aspect van volwassen worden. Wat overblijft is een onbewust innerlijk conflict tussen empathie ervaren voor andere levende wezens en diezelfde empathie om pragmatische redenen opzij zetten. De culturele aanname van menselijke superioriteit maakt het immers gemakkelijker om dieren en planten louter als grondstoffen te beschouwen die geschikt zijn om tot eten en gebruiksvoorwerpen te bewerken.

Volwassen mensen die daarentegen opgegroeid zijn in animistische en sjamanistische culturen, blijven zich hun leven lang bewust van dit dilemma. Dit leidt tot veel respectvoller omgaan met dieren en planten, juist omdat we er niet onderuit kunnen om hen te doden om zelf in leven te blijven.

Ondanks een dikke laag cultureel vernis blijft de instinctieve drang om ons te verbinden met andere levende wezens zich systematisch aan ons bewustzijn opdringen. Dit vertaalt zich in de latere kindertijd in gehecht blijven aan knuffeldieren en aan sprookjes waarin dieren vergelijkbare persoonlijkheden hebben als mensen. In het volwassen leven leidt dit tot activisme op het vlak van natuurbescherming en dierenwelzijn.

Mensen die meerdere vorige levens achter de rug hebben in oorspronkelijke culturen en die dus levenslang vertrouwd zijn geweest met het bewust behandelen van andere aardse levensvormen als evenwaardige individuen, zijn het sterkst onderhevig aan de drang om de westerse culturele opvattingen hieromtrent te verwerpen en de natuurlijke, intuïtieve opvatting over onze plek in het levensweb te herwaarderen. 

 *******************************************************************************

Deze tekst is een aanvulling bij mijn boek 'Onze Erfenis van Moeder Aarde '. 

De volledige titel is: Karmische Psychologie Deel 4: Aarde en Schaduw - Boek I: Onze Erfenis van Moeder Aarde 
Dit boek is te koop in elke boekhandel en online-boekhandel, onder andere via deze link:

https://www.bol.com/be/nl/p/karmische-psychologie-4i-karmische-psychologie-4-aarde-en-schaduw-boek-1/9300000192243120/?cid=1764597888526-6411146889882&bltgh=db315f41-682e-4df5-a5f9-be09a2fd2820.ProductList_Middle.0.ProductTitle

Onze Erfenis van Moeder Aarde gaat over het spanningsveld tussen de het Wezenlijke in de mens en onze instinctieve drijfveren en reflexen. Wat het lichaam wil, als gevolg van miljoenen jaren evolutie, komt vaak in conflict met waar we vanuit onze mentale en spirituele ingesteldheid naar streven. De emoties die voortkomen uit onze instinctieve reflexen doen ons vaak denken, voelen en handelen op een manier die tegengesteld is aan waar we naar streven. Hoe kunnen we meer harmonie scheppen tussen deze innerlijke tegenpolen? En welke plaats neemt deze innerlijke zoektocht in, in ons groeiproces als mens op aarde?

Dit boek telt 466 pagina’s  ISBN-nummer: 978-90-77101-19-3